Geçen gün bir arkadaşıma "Kaşık bile nutellanın tadını bozuyo! parmakla yemek lazım!" dedim. ve beni ciddiye aldı.
İşte ben bu kadar nutella fanatiğiyim arkadaş!
Bir insanın baş ucunda ne durur?
Benim baş ucum en son akla gelicek şeylerle dolu..
Ivır zıvır kutum cinebonuslardaki xxlarga mısır kutusu!
Bu kadar da pintiyim işte. sinemada yiyemediğimiz mısırı kutusuyla birlikte eve getirdim içindekileri yiyip temizledikten sonra "O kadar eve getirdik, atmayalım" diye ıvır zıvır kutusu yaptım..
Bir de benim üst modelim var; kuzenim. O bu kutudan abajur yapmamızı teklif etti. evet bizde sizi seviyoruz..
Nutellayı da tahmin edebileceğiniz üzere başucumda tutuyorum..
Neyse, bu yazının özü, okul başladı ve ben hiç beklemediğim bi temponun içine düştüm..
Sabah ki derslerime gitmeye çalışırken yolda can vericem..
Gözlerim bozuk ve sürekli binmem gereken otobüsü son anda görüp durması için yola atlıyorum..
Bir gün biri duramayacak ama allah kerim diyorum..
öğleden sonrakiler daha bile kötü çünkü vasıta rekoru kırmam gerekiyor..
geçen gün kuzenim bana acıyıp; çok uzak o yol, o otobüse seni değil de dometes koysak, okula kadar salça olur be!" dedi. bilmem anlatabiliyormuyum?
Diğer üniversite öğrencileri gibi defterler almayıda reddediyorum..
Dedemin öğrencilik yıllarından kalma bir defteri aşırdım.
Siyah üzerine desenleri var..
O çingene pembesi ve cart yeşil defterleri alırken ne düşünüyordum hiç bir fikrim yok..
Ama pişman değilim, çok güzel arkadaş! dekor diye bile kullanırım ben onları..
Fotokopi çektirdim, kırtasiyeciye arkasındaki kırmızı kapağa uygun spral takması konusunda ısrar bile ettim.
Eserimi de son derece beğendim hani. değdi adamın "ruh hastası kız!" bakışlarını çekmeme:))
tabi bir de dersler var, ki sanırım bu yüzden son bi kaç günüm okumam gereken ıvır zıvırlar, bilgisayardaki sunumlar ve nutella çemberinde geçiyor..
o yüzden ben şu ara orhan veliye özenip;
nutella kavanozunda balık olsam diyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder